Deze column is geschreven voor het tv-toren zoekboek, van de Goese fotograaf Charles Linssen (uitgegeven in 2023 door Het Paard van Troje). In dat boek staan foto’s waarop je steeds de tv-toren ziet staan. Al moet je soms even zoeken.
Op verzoek van Linssen beschrijft radio-presentator en schrijver Remco van Schellen een herinnering aan de toren.

Ik heb op de top van de tv-toren gestaan! Nou ja… het topje. Met zacht zand er omheen voor het geval je valt. En toch voelde dat als een absoluut hoogtepunt.

Dat zit zo: voor mijn boek over de geschiedenis van de toren, toen die 50 jaar in gebruik was, wilde ik alles weten over bouwtekeningen, architect, de mensen die er hebben gewerkt, en wat er nu allemaal op de toren gebeurt. Dus ook hoe dat gaat bij antenne-werkzaamheden in de mast die bovenop de toren staat.

Het kostte wat moeite, maar ik mocht dan toch mee. Bij het maken van de afspraak om verslag te doen zei het antenne-bedrijf: “misschien mag je wel helemaal naar boven klimmen, helemaal naar de top.” Oei. Zou het? Wil ik dat?

Dus daar was ik op die vroege ochtend, met vlinders in de buik. Eerst met de lift naar boven, dan nog een stukje met de trap naar de bovenste verdieping waar de lift niet komt, vervolgens met een laddertje het dak van de toren op. Dan sta je opeens onderin de mast. En kijk je omhoog naar de top waar een smal laddertje naartoe gaat.

-Lees verder onder de foto-



De mannen die antenne-werken doen hadden speciale kleding, en maakten zich vast aan een veiligheidsrail om niet te pletter te storten als ze zouden vallen. Voor mij was er niet zo’n pak. “Sorry, je kunt niet mee naar de top”, hoorde ik. Dat voelde als teleurstelling en tegelijk opluchting, want dat laddertje is wel erg smal.

Het is inmiddels jaren later. De rood-witte top waar analoge tv-antennes in hingen is inmiddels met een helikopter van de mast gehaald en vervangen door een witte digitale top. Drie onderdelen (rood, wit, rood) liggen al jaren bij de milieustraat. Het topje met dat karakteristieke uitstekende ‘mandje’ is er niet. Het was eens onderdeel van een kunstproject, en daarna raakt het uit mijn zicht.

Totdat ik eens een ommetje maakte vanaf het parkeerterrein richting sportterrein Het Schenge. D’r is een terreintje ingericht om fitnessoefeningen te doen. En daar staat: de oude top van de tv-toren. Niet meer roodgekleurd maar geel, en voorzien van graffiti.

Zal ik? Ja! Ik klauter en sta -eindelijk- op de top van de tv-toren in Goes. Nou ja, het topje. Met zand er onder. In de verte staat de tv-toren. Ik zwaai, en in mijn fantasie zwaait ie terug. Eindelijk heb ik zijn top bereikt.

Remco van Schellen

O ja: de toren is 137 meter hoog. Van de kelder tot de bovenste verdieping zijn er 412 treden (ik heb ze zelf geteld).
De bouw begint in 1955. De toren staat op 70 betonnen funderingspalen.
Sinds 10 december 1957 is ie in gebruik.
Nog steeds is de toren belangrijk voor de verspreiding van radio- en televisiesignalen en voor telefonie.
Tegenwoordig zit er ook een datacenter in.